Kan duimzuigen een lisp veroorzaken?

Inhoud:

{title}

Zuigen is een natuurlijke reflex bij de pasgeborene. Het is heel normaal dat sommige baby's hun duimen, vingers of een fopspeen zuigen om ze te kalmeren en te troosten. Zuigen kan ook helpen om in slaap te vallen. Deze natuurlijke reflex begint rond de leeftijd van zes maanden af ​​te nemen - dezelfde tijd beginnen ze meestal met vaste stoffen.

De behoefte aan zuigen verdwijnt meestal op de leeftijd van 12 maanden. Echter, om vele redenen kunnen sommige peuters en kinderen na deze leeftijd hun duimen blijven zuigen.

  • Duimzuigers kunnen minder allergieën hebben, studieshows
  • Duimzuigen, indien gestopt in de vroege jaren, zal geen significant effect hebben op de ontwikkeling van de orale spieren (lippen, tong, wangen), op het gebit of op spraakontwikkeling. Langdurig, aanhoudend duimzuigen boven de leeftijd van vier jaar kan ertoe leiden dat de tanden niet goed uitkomen.

    Druk veroorzaakt door de duim in het voorste deel van de mond kan een "maloclussie" veroorzaken waarbij de bovenste en onderste voortanden niet goed kunnen samenkomen. Er kan een gat zijn dat een open beet wordt genoemd. Deze opening is waar de tong in staat is om vooruit te steken in spraak, waardoor een interdentaal lisp veroorzaakt wordt.

    Een open beet kan worden gecorrigeerd als het kind stopt met zuigen aan de duim. Zodra de duim uit de mond is verwijderd, kunnen de tanden normaal groeien en uiteindelijk zal deze opening worden gesloten. Zodra deze opening is gesloten, zal de tong een barrière hebben om te voorkomen dat hij naar voren komt.

    De leeftijd van het kind is erg belangrijk om te bepalen of het duimzuigen een spraakprobleem veroorzaakt. Er zijn twee soorten lispels, een interdentale lisp en een laterale lisp.

    Een laterale lisp is waar de lucht wordt vrijgegeven uit de zijkanten van de tong in plaats van door het midden. Wanneer het kind de geluiden / s, z, ch, j / zegt, verschijnen ze vervormd en "smoezelig". Dit type lisp is op geen enkele leeftijd normaal en je zou zo snel mogelijk een spraakpatholoog moeten zien.

    Een interdentale lisp is een articulatie (spraak) moeilijkheid waarbij de tong naar voren tussen de voortanden uitsteekt. Bij het zeggen van geluiden zoals / s / en / z / kan het worden geproduceerd als een 'th' geluid. Als een kind een interdentale lisp heeft, kan de tong ook naar voren uitsteken voor andere geluiden zoals / l, t, d, n, sh, ch, j /. Alle kinderen ontwikkelen bepaalde geluiden op bepaalde leeftijden. Het is heel normaal voor een kind dat zelfs tot 4.5 jaar oud is om te praten met een interdentale lisp, zelfs als ze niet op hun duimen zuigen.

    Er zijn veel redenen waarom kinderen een lispeltje in hun spraak ontwikkelen. Duimzuigen kan een risicofactor zijn, maar we kunnen niet met zekerheid zeggen dat alle kinderen die hun duimen zuigen een interdentale lisp ontwikkelen. Er is nog steeds controverse over de implicaties van duimzuigen, dus ouders moeten voorzichtig zijn met het advies dat ze kunnen krijgen.

    Langdurig en aanhoudend duimzuigen kan er ook voor zorgen dat de tong voortdurend vooruit en achteruit in de mond beweegt, waardoor een slikpatroon met tongstuwing ontstaat. Dit slikpatroon zou op 12 maanden oud moeten verdwijnen. Als een kind gedurende langere tijd met de duim aan het zuigen is, kan dit slikpatroon met tongstuwing het vermogen om efficiënt te slikken beïnvloeden. Dit kan ook zowel het gebit als de spraak beïnvloeden.

    Het effect van duimzuigen hangt ook af van de frequentie en de duur van de dag. Hoe meer een kind zijn duim zuigt, hoe groter de impact op het gebit, de mondspieren en de spraak. Het wordt aanbevolen dat uw kind iets uit de mond haalt wanneer zij praten, omdat dit normale spraakpatronen zal stimuleren.

    In mijn klinische ervaring heb ik kinderen gezien die nog steeds hun duimen zuigen en nog steeds likken. De behoefte aan behandeling zal afhangen van hun leeftijd en het type lisp.

    Het wordt ten zeerste aanbevolen dat ouders advies inwinnen over langdurig duimzuigen van een ervaren gezondheidswerker. Dit kan uw huisarts, tandarts of spraakpatholoog zijn. De logopedist is getraind om spraakmoeilijkheden te beoordelen en de oorzakelijke factoren vast te stellen. Het is erg belangrijk om zo snel mogelijk professioneel advies in te winnen.

    Duimzuigen is een risicofactor die samenhangt met spraakproblemen. Langdurig, aanhoudend duimzuigen kan van invloed zijn op het gebit, het spierstelsel en de spraak.

    Vind hier een gezondheidsdeskundige bij u in de buurt met Healthshare en Melissa Compton's (Pediatric Speech Pathologist at Westmead Doctors) profiel.

    Vorige Artikel Volgende Artikel

    Aanbevelingen Voor Moeders‼