Vanishing Twin Syndrome: Causes, Symptoms & Treatment

Inhoud:

In dit artikel

• Wat is Vanishing Twin Syndrome?
• Hoe vaak gaat het verdwijnen van Twin Syndrome?
• Wie loopt het risico om het verdwijnende tweeling syndroom te krijgen?
• Oorzaken van het Vanishing Twin Syndrome
• Tekenen en symptomen
• Hoe vaak gebeurt het verdwijnende tweeling syndroom?
• Risico's en effecten op moeder en overlevende tweeling
• Diagnose
• Behandeling
• Wat gebeurt er met de andere baby?
• Hoe het verdwijnende tweeling syndroom te voorkomen

Tweelingzwangerschappen, hoewel opwindend, worden vaak geassocieerd met complicaties die verband houden met zwangerschap en bevalling. Verdwijnend tweeling syndroom is zo'n complicatie die het verlies van een van de meerdere drachten met zich meebrengt.

Wat is Vanishing Twin Syndrome?

Dit wordt beschreven als een aandoening die wordt gezien tijdens een meerlingzwangerschap waarbij een foetus (of meer dan één in een triplet of quadruplet-zwangerschap) binnen de baarmoeder voor de geboorte verdwijnt. Er wordt aangenomen dat de verspilde foetale weefsels worden opgenomen door de placenta of de andere tweeling voor voeding.

Hoe vaak gaat het verdwijnen van Twin Syndrome?

Zoals vermeld in de rapporten, vindt een meervoudige zwangerschap plaats met een frequentie van 3 tot 5 per 100 zwangerschappen. De statistieken van het verdwijnende tweeling syndroom suggereren dat ongeveer 20-25% van deze meerlingzwangerschappen getuige zijn van het fenomeen van verdwijnend tweelingzwangerschap. De gegevens met betrekking tot zwangerschappen en bevalling uit Europese landen suggereren dat van elke 100 baby's geboren met geassisteerde gerapporteerde technieken (ART), ongeveer 15-20 tweelingdromen zijn.

Dit syndroom, dat vroeg in het eerste trimester voorkomt, veroorzaakt zelden complicaties bij de moeder, naast subtiele buikkrampen / -pijnen en PV-bloedingen (vaginale bloedingen).

Een verdwijnend tweeling syndroom dat optreedt tijdens de latere zwangerschap kan complicaties veroorzaken zoals vroegtijdige bevalling, sepsis vanwege de behouden producten van conceptie, overmatig bloeden, coagulopathieën (onvermogen van het bloed om te stollen), en een verhoogd risico van verspreide intravasculaire coagulatie (vorming van bloedstolsels in de kleine bloedcellen). De foetale resten, die laag in de baarmoederuitgang liggen, kunnen een belemmerde bevalling veroorzaken en kunnen een chirurgische bevalling of een keizersnede vereisen.

Naast de sterfte van de verdwijnende tweeling, kan het ook het welzijn van de andere tweeling beïnvloeden door neurologische problemen te veroorzaken zoals hersenverlamming of huidproblemen, zoals aplasia cutis (afwezigheid van huid).

Wie loopt het risico om het verdwijnende tweeling syndroom te krijgen?

Studies suggereren dat de leeftijd van de moeder geassocieerd is met het verdwijnen van het twin syndroom. Een verhoogde leeftijd van de moeder (meer dan 30-35 jaar) vereist vaak kunstmatige voortplantingstechnieken (ART), die op zijn beurt de kans op meerdere zwangerschappen vergroten. Verdwijnend tweelingzwangerschap, zoals reeds beschreven, komt voor bij meerlingzwangerschappen met een frequentie van 20-25 procent.

Oorzaken van het Vanishing Twin Syndrome

Waarom gebeurt het verdwijnende tweeling syndroom? De exacte oorzaken van het verdwijnen van het twin-syndroom blijven grotendeels onbeschreven. Placenta-weefsels na de geboorte van de gezonde tweeling zijn in detail bestudeerd. Het is waargenomen dat de belangrijkste redenen voor de ondergang van een van de tweelingen ontwikkelingsmisvormingen en chromosomale anomalieën zijn, beide grotendeels genetisch van aard. De andere tweeling is meestal gezond en onaangetast. Placenta aandoeningen, in sommige gevallen, kunnen ook de oorzaak zijn van foetale ondergang.

Tekenen en symptomen

Het verdwijnende tweeling syndroom in de vroege zwangerschap kan totaal asymptomatisch zijn voor de moeder. In latere zwangerschap kan het symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van miskramen. Deze omvatten symptomen zoals:

• Buikkrampen
• Bloedend door de vagina
• Doffe pijn in het bekkengebied
• Routinebloedonderzoek kan een verlaagd niveau van Beta-HCG of het zwangerschapshormoon laten zien. Het wordt uitgescheiden door de placenta en wordt meestal getest om aandoeningen zoals vesiculaire mol uit te sluiten.

Deze symptomen zijn niet-specifiek en suggereren mogelijk alleen een mogelijkheid om het tweeling syndroom te laten verdwijnen. U moet uw arts raadplegen als u een van deze symptomen ervaart.

Hoe vaak gebeurt het verdwijnende tweeling syndroom?

Verdwijnend tweelingzwangerschap is geassocieerd met meerlingzwangerschappen die tegenwoordig vrij vaak voorkomen vanwege de beschikbaarheid van geassisteerde voortplantingstechnieken. Zoals besproken, wordt geschat dat het zich voordoet met een snelheid van 20-30 per 100 meerdere zwangerschapsgevallen.

Risico's en effecten op moeder en overlevende tweeling

De complicaties van het verdwijnen van het twin-syndroom zijn zeldzaam voor de moeder en de overlevende tweeling als deze vroeg optreedt (tijdens het eerste trimester van de zwangerschap). De oorzaak van foetale mortaliteit kan echter een invloed hebben op de uitkomst van de zwangerschap.

Als het tijdens het tweede of derde trimester optreedt, loopt de andere foetus een hoger risico op ontwikkelingsproblemen, waaronder hersenverlamming.

Dood van een tweeling tijdens de embryonale fase kan het vruchtwater aanzienlijk verminderen en ervoor zorgen dat de placenta kleiner wordt. De levende tweeling oefent druk uit die structurele veranderingen in het dode foetale weefsel veroorzaakt. Tijdens de bevalling kan de dode foetus aanzienlijk samengedrukt lijken. Dit staat bekend als foetus-compressus. Het kan ook aanzienlijk afgevlakt zijn vanwege het verminderde vruchtwater en krimping van de placenta. Dit staat bekend als foetus papyraceous.

Diagnose

Een diagnose van verdwijnend twin syndroom wordt vaak gesteld voordat duidelijk wordt dat de moeder daadwerkelijk een tweeling droeg. Een echografisch onderzoek bevestigt de diagnose van een verdwijnende tweeling. Het toont de aanwezigheid van een embryonale zak met onvolledig ontwikkelde foetale delen, of door de afwezigheid van foetale hartbeweging in een van de twee foetale massa's (verdwijnende ultrasone diagnose van het tweelingsyndroom). Wanneer de zwangerschap meerdere keren wordt bevestigd, kan een bloedtest voor bèta-HCG ook helpen om het verdwijnende tweeling syndroom te diagnosticeren. Het verdwijnen van dubbele radiologie is echter het enige bevestigende en geprefereerde onderzoek voor diagnose.

Behandeling

Er is geen specifieke behandeling vereist voor het verdwijnen van het twin-syndroom dat wordt gedetecteerd in het vroege trimester van de zwangerschap, zolang de moeder en de levende tweeling een stabiele bloedstroom hebben. Het is raadzaam om de overlevende foetus regelmatig te controleren. Als de overlevende tweeling gezond is en scans geen afwijkingen vertonen, zijn er goede kansen op een normale, rustige zwangerschap met de geboorte van een enkele, gezonde baby.

In gevallen die later worden gediagnosticeerd (in tweede of derde trimester), is het behandelplan grotendeels gebaseerd op de duur van de zwangerschap, het ontwikkelingsprofiel en het chorionpatroon van de levende foetus. De tweelingen zouden ofwel monochoriaal (gedeelde chorion- en vruchtwaterzak) ofwel dichorionisch (afzonderlijke chorion- en vruchtwaterzakken) kunnen zijn. Dichorionische tweelingzwangerschappen met een dubbele verdwijning zijn over het algemeen veilig voor de ander en vereisen geen tussenkomst. De dood van een monochoriale tweeling is echter een aanwijzing voor een spoedige bevalling van de andere tweeling, op voorwaarde dat deze longvolwassenheid heeft bereikt of 32 weken zwangerschap heeft gekruist. De voordelen van het leveren van de levende baby moeten opwegen tegen de risico's van perinatale complicaties. In gevallen waarbij bevalling niet mogelijk of wenselijk is, moet de levende foetus nauwlettend worden gecontroleerd op intra-uteriene complicaties.

Een recente vooruitgang in de medische zorg voor het verdwijnen van twin-syndroom is de afsluiting van de snaren voor selectieve beëindiging van de zwakkere tweeling. In het geval van een monochoriale tweelingzwangerschap met een naderende verdwijnende tweeling, wordt de navelstreng van de aangedane tweeling chirurgisch afgesloten. Dit ontneemt de voeding en de bloedsomloop en sluit de zwakkere tweeling volledig af van het placenta-circuit, maar beschermt anderzijds de andere tweeling tegen een onderbreking in de bloedtoevoer of metabole complicaties.

Wat gebeurt er met de andere baby?

Een verdwijnende tweeling die vroeg in de zwangerschap wordt ontdekt, treft zelden de andere tweeling. Als het echter tijdens de latere zwangerschap wordt gedetecteerd, heeft de overlevende foetus een hoger risico op intra-uteriene groeirestrictie. Vroegtijdige bevalling kan een risico zijn voor de moeder, naast abnormale bloedingen en maternale infecties. Enkele onderzoeken naar het verdwijnen van het twin-syndroom hebben gemeld dat de overlevende tweeling na de geboorte ook een hoger risico op hersenverlamming zou kunnen hebben.

Hoe het verdwijnende tweeling syndroom te voorkomen

Aangezien de hoofdoorzaak van het syndroom genetische of chromosomale anomalieën is, is er geen specifieke preventie voor het verdwijnen van het tweeling syndroom. Chromosomale onderzoeken en genetische opwerking kunnen worden geadviseerd in gevallen met een recidief of een soortgelijke familiegeschiedenis. Herhaalde, onverklaarde miskramen kunnen wijzen op een behoefte aan genetische counseling voor het paar.

Het verdwijnende tweeling syndroom is een ongelukkige en onvermijdelijke complicatie van meerlingzwangerschappen. Tijdige diagnose en passende medische zorg kunnen de veiligheid en het welzijn van de moeder en de overlevende tweeling waarborgen.