Mahabharata voor kinderen - het verhaal en de lessen om te leren
In dit artikel
- Wat is Mahabharata?
- Mahabharata verhaal - in het kort
- Mahabharata-verhalen voor kinderen
- Morele lessen voor kinderen uit Mahabharata
Mahabharata is een literaire schat en een mix van hindoeïstische mythologie en filosofie. Het wordt beschouwd als alleen voor volwassenen. Maar dit geweldige epos is meer dan dat. De gevarieerde verhalen en vele personages hebben ook een aantrekkingskracht op de kinderen. In feite is het een schatkamer voor de generatie van vandaag die is grootgebracht over Harry Potter en ook verhalen. Het heeft talloze verhalen die waardevolle lessen in ethiek en moraal leren. Dit geweldige epos maakt deel uit van onze cultuur en zou een rechtmatige plaats moeten hebben in de harten van onze kinderen.
Wat is Mahabharata?
Het is een van de twee belangrijkste hindoe-mythologische Sanskrietheldendichten van India. Het is de vertelling van de grote achttien daagse Kurukshetra-oorlog tussen de honderd Kaurava's en de vijf Pandava's, de kinderen van twee broers. Verweven met vele verhalen en een veelheid aan karakters, bevat het filosofisch en devotioneel materiaal. Het bevat ook de Bhagwat Gita, de veel gerespecteerde Hindoe religieuze tekst. Mahabharat is niet bedoeld om te worden gelezen als een tijdverdrijf voor amusement. Je moet je er diep in verdiepen en de karakters en hun acties en reacties begrijpen. Eenmaal betrokken bij het verhaal, zul je merken dat je zoveel rollen speelt, waarbij je iets soortgelijks identificeert als de personages die in het verhaal voorkomen.
Mahabharata verhaal - in het kort
Het verhaal begint met Hastinapur's koning Shantanu van de Kuru-dynastie trouwen met riviergodin Ganga. Bhishma, een van de prominente figuren in Mahabharata, was hun zoon. Ganga verliet hen om haar goddelijke taken uit te voeren, en Shantanu trouwde met Satyavati en kreeg twee zonen met zich mee. Vichitravirya, een van de zonen, werd de koning na hem. Hij verwekte drie zonen, Dhritarashtra, Pandu en Vidur. Omdat Dhritarashtra blind was, werd Pandu de koning die door Bhishma werd gesteund.
Dhritarashtra trouwde met Gandhari en had honderd zonen, de Kaurava's. Pandu trouwde met Kunti en Madri en met de zegeningen van verschillende goden werden de vijf Pandava's geboren. Iedereen was onbekend, Kunti was al een ongehuwde moeder van haar oudste zoon, Karna.
Nadat hij welvaart in zijn koninkrijk had gebracht, besloot Pandu zich terug te trekken in het woud, door het koninkrijk toe te vertrouwen aan de verzorging van Dhritarashtra. Na de dood van Pandu en Madri kwam Kunti terug naar Hastinapur met de vijf jongens. De neven, Kaurava's en Pandava's konden het nooit met elkaar vinden. Er waren mislukte pogingen door de Kaurava's om hen te doden. En na zo'n samenzwering gingen de Pandava's met hun moeder onderduiken. In deze periode trouwde Arjun met Draupadi en ze gingen allemaal terug naar Hastinapur. Maar ze werden verbannen naar het bos gedurende dertien jaar toen Yudhishthir in een dobbelspel alles verloor aan de Kaurava's. Bij hun terugkeer weigerde Duryodhana het koninkrijk terug te geven, en het toneel was klaar voor de grootste strijd, ondanks de pogingen van Lord Krishna om vrede te brengen. De oorlog duurde achttien dagen en eindigde met de nederlaag van de Kaurava's. Yudhishthir werd tot koning gekroond.
Mahabharata-verhalen voor kinderen
Dit lange epos heeft honderden verhalen, ook veel voor de kinderen. Hier zijn enkele bekende Mahabharata-verhalen voor kinderen.
1. Arjun en de vogeloogtest
De Kaurava's en de Pandava's kregen een boogschietproef van hun goeroe, Dronacharya. Ze werden gevraagd om in de ogen van een speelgoedvogel op de tak van een boom te richten. Toen de leraar hen vroeg wat ze zagen, met uitzondering van Arjun, beweerden alle anderen de hemel, bomen, de vogel, de bladeren, de takken, enz. Alleen Arjun zei dat hij net de zwartheid van het vogeloog zag. Alleen hij mocht op het doel schieten, wat hij met succes deed.
2. Abhimanyu en de Chakravyuh
Abhimanyu had in zijn moeders schoot geleerd hoe hij de Chakravyuh, een ingewikkelde strijdformatie, moest verbreken. Op de dertiende dag van de grote veldslag vocht de zestienjarige jeugd dapper tegen de ervaren, veel oudere krijgers en bereikte het centrum van de cirkelvormige formatie waar Duryodhana was. De Kaurava's haastten zich om Duryodhana te redden en vielen Abhimanyu aan. Helaas had Abhimanyu niet geleerd hoe hij de formatie moest verlaten. Hij zette een geweldig gevecht op en doodde vele grote krijgers voordat hij zelf werd gedood.
3. Eklavya en Dronacharya
Eklavya, een tribale jongen, werd geweigerd als een leerling te worden gebruikt om boogschieten te leren van Guru Dronacharya die alleen de Kshatriya's en de brahmanen onderwees. Onverschrokken hield hij een kleibeeld van Dronacharya voor zich en oefende hij boogschieten en raakte hij er zeer bekwaam in. Eens, verstoord door het geblaf van een hond, schoot hij pijlen in zijn mond om hem op te sluiten zonder hem pijn te doen. Toen deze prestatie in de aandacht van Arjun kwam, was hij boos dat er een betere boogschutter was dan hij. Omdat hij geen rivaliserende boogschutter wilde hebben tegen Arjuna en wilde observeren dat Eklavya zijn imago had als leraar, vroeg Dronacharya hem om Guru Dakshina, het aanbod aan de leraar. Op de vraag wat hij te bieden had, vroeg Dronacharya om zijn rechterduim terwijl hij goed wist dat hij zonder de duim niet kon schieten. Zonder aarzeling sneed Eklavya zijn duim met een mes en plaatste die aan de voeten van de goeroe. Met deze daad vereeuwigde hij zichzelf als de belichaming van een ideale student.
4. Het verhaal van koning Shibi
Koning Shibi stond bekend om zijn waarachtigheid, recht zijn en zijn woord houden. De goden Agni en Indra besloten om deze kwaliteiten te testen. Ze namen de vormen aan van een duif en een havik, de laatste achtervolgde de eerste. De duif zocht bescherming bij Shibi, die beloofde hem te redden. De havik in woede beschuldigde hem ervan hem zijn rechtmatige eten te ontnemen. De koning, als antwoord, offerde vlees uit zijn eigen lichaam om zijn honger te stillen. De havik vroeg om vlees gelijk aan het gewicht van de duif. Er werd een balans gevonden en de koning begon vlees van zijn lichaam af te snijden, maar de duif leek zwaarder te worden met elk stuk. Uiteindelijk zat de koning zelf in de weegschaal en bood zijn hele lichaam aan. Hierop kwamen de goden in hun werkelijke vorm en gaven hem vele gunsten en de goden hierboven, een getuige van deze test, overlaadde hem met bloemen en lof.
Morele lessen voor kinderen uit Mahabharata
- Wees gefocust en je zult altijd slagen.
- Een leraar kan je begeleiden en inspireren, maar oefenen maakt je perfect.
- Blijf goed gezelschap. Slechte vrienden zullen je ondergang veroorzaken.
- Respecteer vrouwen. Het gebrek aan respect voor vrouwen zal rampen veroorzaken.
- Geef niet toe aan ondeugden zoals gokken. Je zult uiteindelijk alles verliezen.
- Geef niet snel op. Vecht voor wat rechtmatig van jou is. De waarheid wint altijd op het einde.
- Breng geen halfgeleerde kennis toe op uw acties. Het zal alleen maar tot mislukken leiden.
- Sta niet achter de verkeerde daden van je naaste vrienden en familieleden. Het zal ook problemen voor je opleveren.
- Zoek geen wraak. Wraak is het einde voor de zoeker en de gezochte beide.
- Oorlog is nooit goed. Zaken kunnen worden opgelost met een dialoog.
Zoals alle grote heldendichten is Mahabharata het verhaal van de overwinning van het goede tegen het kwaad. Het woord 'Mahabharata' is ook in het dagelijks leven synoniem geworden met elke grote confrontatie. Maar de morele lessen zullen voor de komende jaren synoniem zijn aan de juiste en waarheidsgetrouwe manier van leven.