Hoe het moederschap aanvoelt na jaren van onvruchtbaarheid

Inhoud:

{title} Shutterstock

Het is moeilijk uit te leggen hoe het voelt om twee regels te zien op een zwangerschapstest-stick wanneer je maar een lijn hebt gezien gedurende bijna een decennium.

Maar op die zondagmorgen, toen ik die lijnen zag, voelde ik een adrenalinestoot. Een flits van angst en paniek, vermengd met uiterste opluchting. Ik rende wild door het huis, als een hond in een storm. Toen kwam de Vision of Love van Mariah Carey op de radio, tranen vielen uit mijn ogen en ze wilden niet stoppen.

  • Uw eieren opgeven: de ultieme hoop voor oudere IVF-moeders
  • Paren aangemoedigd om verhalen over onvruchtbaarheid te delen
  • Sinds die dag heb ik heel veel dagen gehad die een miljoen andere moeders over de hele wereld hebben meegemaakt. Dagen van puur geluk gecombineerd met uitputting, angst, slordige peuterkusjes en woedeaanvallen.

    Er zijn overal kruimels voedsel in mijn auto. Tassen onder mijn ogen waarvan ik denk dat ze nu net mijn gezicht zijn. Mijn huis is ergens veranderd met schilderijen op de koelkast.

    Ik ben nu een moeder. Van twee, ongelooflijk. Iets wat ik altijd al wilde.


    En toch.

    Ik kan mijn jaren aan de buitenkant niet vergeten. De uitsluiting van de club van de ouder. Het vermijden van babyborrels. Huilend in mijn auto op de rit naar huis na nog een nieuwe aankondiging van de zwangerschap op het werk. Luieradvertenties omzetten op tv.

    Een baby proberen te krijgen en niet in staat zijn is een stille hel, een ervaring die littekens achterlaat.

    "De effecten van onvruchtbaarheid kwalificeren absoluut als een trauma-ervaring voor veel mensen die eraan lijden", zegt dr. Alice Boyes, auteur van The Anxiety Toolkit. "Het kan relatie- en financiële stress veroorzaken, je kunt sociaal geïsoleerd, geobsedeerd, zelfkritisch zijn, het kan je het gevoel geven dat je eindeloos al die intense emoties verwerkt."

    Onderzoek heeft zelfs uitgewezen dat het niveau van psychische problemen bij vrouwen met onvruchtbaarheid gelijk was aan vrouwen met kanker. Ik weet dat dit voor sommigen ongelovig zal klinken, omdat onvruchtbaarheid geen levensbedreigende ziekte is.

    Maar laat ik zeggen dat mijn eigen ervaring ervan me mentaal naar een donkere plek bracht, waar ik op sommige dagen niet uit bed wilde en me soms afvroeg of mijn leven de moeite waard was om te leven.

    Daarna werkte mijn laatste poging bij IVF. Maar mijn nood was niet van de ene dag op de andere verdwenen. Tijdens mijn zwangerschap was ik ongelooflijk angstig. Ik heb geen babyspullen gekocht tot twee weken voordat mijn zoon werd geboren voor het geval hij nooit zou zijn aangekomen.

    En in de weken na mijn geboorte had ik terugkerende nachtmerries over het verlies van hem, of in staat om hem te horen huilen, maar niet in staat om hem te bereiken, en een van hem die stierf.

    "Met traumagervaringen kun je krijgen wat bekend staat als een 'gevoel van verkorte toekomst', waarbij het moeilijk is je voor te stellen verschillende levensfasen te bereiken ', legt Boyes uit. "En je hebt een gevoel dat het leven zal worden afgebroken."

    Onvruchtbaarheid kan ook angst veroorzaken, zowel tijdens de zwangerschap als nadat de baby is geboren, wanneer sommige mensen overdreven beschermend kunnen worden voor hun kinderen.

    "Wees je bewust van hoe je gedachten en gevoelens je opvoeding beïnvloeden, maar ga niet overboord door te denken dat je angst op een of andere manier gevaarlijk is voor jou of je kind", zegt Boyes. "Doe een reality-check of je over het algemeen een goede ouder bent."

    Aan de andere kant heeft mijn ervaring me ook tot een zeer gevoelige en dankbare moeder gemaakt.

    Ik denk dat ik ook een soort schuldgevoel heb. Ik post niet meer op sociale media over mijn kinderen, omdat ik weet hoe pijnlijk het kan zijn voor vrouwen die moeite hebben om zwanger te worden. En ik herinner mezelf eraan dat ik de hele nacht wakker ben met gastro in een kind en tandjes bij de ander, wat een geluk dat ik dit überhaupt doe.

    Ik ben me er terdege van bewust wat zovelen zouden geven om 's nachts een huilende baby in hun armen te kunnen wiegen. Om een ​​huis bezaaid met speelgoed en wassen te hebben.

    Dus, voor alle vrouwen die lezen die verlangen naar een baby, wil ik dat je weet dat je niet wordt vergeten door degenen die succesvol worden. We zullen altijd voor je roeien en hopen dat je ook je twee lijnen krijgt.

    Tara Ali is een in Groot-Brittannië geboren schrijver en woont momenteel aan de Central Coast van NSW - tarayasmineali.com

    Vorige Artikel Volgende Artikel

    Aanbevelingen Voor Moeders‼