Wat je klaarstoomt om het huis te verlaten, is net als voordat je kinderen hebt. Na
Het is geen geheim dat het beeld van een gestreste moeder nogal is uitgespeeld. We hebben allemaal de commercials gezien die ervoor zorgen dat het lijkt alsof een moeder die in khaki is gekleed de ultieme frustratie ervaart wanneer ze de vloer dweilt, haar peuter voedt of het huis verlaat met kinderen. Ik bedoel, is er iets dat moeilijker is dan een drietal geüniformeerde kinderen in een busje te proppen voor een voetbalwedstrijd? Ik bedoel, afgezien van het krijgen van een tandjes peuter terug in slaap om vier uur in de ochtend. Oh, en ook een hongerige peuter lang genoeg afleidend om het avondeten klaar te maken.
Het merendeel van de tijd vind ik dat deze afbeeldingen verre van realistisch zijn. Ik bedoel, wie khakis meer draagt, afgezien van mensen die in de detailhandel werken (ik zie jullie, jullie hebben mijn hart). Toch heb ik inderdaad geconstateerd dat mezelf met een kind de deur uitstappen een totale en complete sh * tshow kan zijn. En ik heb maar één kind! Ik buig me voor mensen met twee of meer kinderen en die slagen erin om in de maatschappij te functioneren. Eigenlijk, zelfs als je kinderen hebt en je functioneert niet in de maatschappij, ben je nog steeds mijn sheroes.
Ik ben bijna twee jaar in het moederschap en ik ben zelden soepel met exits. Ik dacht dat mezelf voorbereiden en de deur uit was voordat ik kinderen kreeg een wonderbaarlijke prestatie was, en ik ging ervan uit dat dit na het worden van een moeder in wezen hetzelfde zou zijn. Zoals, misschien zou het nog een paar minuten duren, maar vooral hoe moeilijk zou het kunnen zijn om mezelf plus een klein baby / geitje klaar te krijgen? 10% meer inspanning, toppen. Dit is wat ik dacht dat klaar zou zijn. Ik was, zoals u vast wel vermoedde, enorm aan het onderschatten hoe moeilijk het zou zijn. Hier is hoe komisch off-base mijn pre-baby concept van het verlaten van het huis met een kind was:
Voor:
Tanden poetsen. Trek kleding aan, droog haar, breng een beetje make-up aan.
Nu:
Gom. Trek kleding aan terwijl peuter de soklade leegt. Paardenstaart en chapstick.
Voor:
Stop om de weer-app te controleren om te bepalen of ik een jas nodig heb. Pauzeer even op Facebook in een rustig tempo, check e-mail, speel een paar rondes van Plants Vs. Zombies 2.
Nu:
Verander peuter luier. Achtervolg hem met zijn sokken door het huis. Trek sokken aan terwijl hij vrolijk in mijn schoot kronkelt.
Voor:
Realiseer me dat mijn exemplaar van Real Simple nog steeds onaangeroerd op de salontafel zit. Stop om tien minuten door te lezen.
Nu:
Achtervolg hem door het huis met een broek. Broek aantrekken.
Voor:
Beslis dat ik graag een kopje koffie met me meeneem. Zet Keurig aan, was mijn favoriete reismok uit terwijl ik wacht tot de machine opwarmt.
Nu:
Achtervolg hem met hemd. Trek hem aan.
Voor:
Controleer mijn telefoon opnieuw terwijl de koffie wordt gezet.
Nu:
Vraag hem schoenen te halen, wat hij eigenlijk doet, zij het langzaam en bedachtzaam. Doe schoenen aan.
Voor:
Voeg melk en suiker toe aan koffie. Sip en geniet. Zucht comfortabel.
Nu:
Probeer in het geheim snacks in de luiertas te verpakken. Peuter vlekken snacks en freaks uit. Bied hem drie Cheerios aan. Verberg snacks opnieuw.
Voor :
Trek mijn jas en schoenen aan, pak de tas. Zoek sleutels precies waar ze moeten zijn.
Nu:
Trek mijn jas en schoenen aan, pak de tas. Zoek naar sleutels. Vind ze in de speelgoedbak, samen met peuter's hoed. Zet maar op. Haal het opnieuw op nadat hij het vrolijk door de kamer gooit.
Voor:
Stap in mijn auto zonder een wereld te doorgronden waar dit ingewikkeld zou zijn.
Nu:
Beveilig peuter in autozitje en zing de hele tijd "BINGO". Dump mijn eigen spullen in de passagiersstoel, schuif in de stoel van de bestuurder, waardoor een gevoel van trots en opluchting over me heen kan spoelen. Boom.