Neonataal respiratoir noodsyndroom (NRDS)
In dit artikel
- Wat is Neonatal Respiratory Distress Syndrome?
- Oorzaken en risicofactoren voor respiratoir noodsyndroom bij pasgeborenen
- Tekenen en symptomen van respiratoir noodsyndroom bij pasgeborenen
- Diagnose
- complicaties
- Behandeling
- het voorkomen
De gebruikelijke bezetenheid van een normale zwangerschap is 40 weken. Gedurende deze 40 weken groeit de foetus en ontwikkelt alle belangrijke organen zoals de hersenen, het hart, de lever, de nieren en de longen. Een goede ontwikkeling van al deze organen is afhankelijk van meerdere factoren zoals de goede gezondheid van de moeder en de beschikbaarheid van essentiële voedingsstoffen voor de baby op een tijdige basis.
Soms, als gevolg van de vroegtijdige geboorte van de baby, ontwikkelen alle organen zich mogelijk niet volledig en dit kan leiden tot ernstige complicaties die onmiddellijke aandacht vereisen na de geboorte.
Wat is Neonatal Respiratory Distress Syndrome?
Neonataal respiratoir distress syndroom, ook bekend als hyaline membraanziekte, is een aandoening waarbij de longen van het kind zich niet volledig ontwikkeld hebben op het moment van geboorte, wat leidt tot een onjuist functioneren van het orgel. Gezonde longen zijn van het allergrootste belang voor de overleving van een pasgeboren baby en baby's met een neonataal respiratoir distress-syndroom kunnen normaal moeilijk ademhalen.
Oorzaken en risicofactoren voor respiratoir noodsyndroom bij pasgeborenen
Vroeggeboorte is een van de belangrijkste oorzaken van het respiratoir distress-syndroom bij pasgeboren baby's. Premature baby's missen oppervlakteactieve stoffen, een stof die de uitzetting en samentrekking van de longen vergemakkelijkt. Het helpt ook om longblaasjes, kleine luchtzakjes in de longen, open te houden. Dit tekort kan leiden tot ademhalingsproblemen en longproblemen.
Het syndroom kan ook worden veroorzaakt door genetische problemen gerelateerd aan de longontwikkeling bij het kind.
Naast voortijdige bevalling van de baby, zijn er nog andere risicofactoren die kunnen leiden tot respiratory distress syndrome bij een pasgeborene:
- C-sectie levering zonder moederarbeid
- Bestaan van maternale diabetes
- Geschiedenis van IRDS in de familie
- Zwangerschap met een tweeling, drielingen
- Perinatale verstikking
- Inconsistente en gestoorde bloedtoevoer naar de baby tijdens de zwangerschap
Tekenen en symptomen van respiratoir noodsyndroom bij pasgeborenen
De meeste tekenen en symptomen van neonataal respiratoir distress syndroom of neonatale RDS bij een pasgeborene zijn zichtbaar direct na de geboorte van de baby. De symptomen kunnen echter zelfs tot 24 uur na de geboorte van de baby opduiken. De gebruikelijke tekenen en symptomen om op te letten, zijn onder meer:
- Affakkelen van de neusgaten op het moment van ademhalen
- Ondiep tot snel ademen
- Uiterlijk van de huid met een blauwachtige tint
- Zwaarte tijdens het ademen
- Verminderde output van urine
- Grommend op het moment van ademhalen
- Verhoogde hartslag
- wheezing
- Overmatig zweten
Sommige van deze symptomen zijn vergelijkbaar met symptomen van andere aandoeningen en infecties. Als uw baby één van deze symptomen ervaart, moet u onmiddellijk een arts raadplegen en de nodige tests laten uitvoeren om de oorzaak vast te stellen en de nodige corrigerende maatregelen te nemen.
Als het probleem niet tijdig wordt aangepakt, kan dit leiden tot een toename van het koolstofdioxidegehalte in het bloed, waardoor onherstelbare schade aan de baby wordt veroorzaakt.
Diagnose
Om de aandoening te diagnosticeren, kunnen artsen de uitvoering van laboratoriumtests voorstellen om de aanwezigheid van andere infecties die ademhalingsproblemen kunnen veroorzaken uit te sluiten. De arts kan de volgende beoordelingen uitvoeren en de volgende tests voorstellen om de aandoening te diagnosticeren:
- Uiterlijk, kleur en ademhalingspatroon van de baby om eventuele afwijkingen van de normale lichaamsconditie bij de geboorte te identificeren.
- Röntgenfoto van de borstkas om de conditie van de longen te controleren.
- Voer een bloedgasanalyse uit om het zuurstofniveau in het bloed te controleren met verhoogde kooldioxidespiegels en aanwezigheid van overtollig zuur in de lichaamsvloeistoffen.
- Echocardiografie kan worden uitgevoerd om hartproblemen uit te sluiten die symptomen kunnen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met het respiratory distress syndrome.
complicaties
Neonatale RDS kan leiden tot complicaties die fataal kunnen zijn en een langdurige invloed kunnen hebben op de normale groei van de baby. In bepaalde gevallen kan de aandoening ook levensbedreigend zijn als deze niet wordt behandeld. Andere complicaties die kunnen voortvloeien uit de aandoening zijn onder meer:
- Blindheid
- Bloedinfectie
- Bloedstolsels in het lichaam
- Onjuiste mentale groei leidt tot mentale retardatie
- Opbouw van lucht in de zak rond de longen en het hart
- Bloeden in de hersenen of longen
- Bronchopulmonale dysplasie, een ademhalingsstoornis
- Pneumothorax - ingeklapte long
Een ernstig respiratoir distress syndroom kan ook leiden tot nierfalen en onjuiste ontwikkeling van andere belangrijke organen. Afhankelijk van de ernst van het leed, zouden de complicaties bij elke pasgeborene anders zijn. Het is belangrijk om uw arts te raadplegen en de oplossing te begrijpen voor eventuele complicaties waarmee de baby wordt geconfronteerd.
Behandeling
De symptomen van het respiratoir distress syndroom komen meestal onmiddellijk na de geboorte van de baby naar voren. Zuigelingen die met deze aandoening zijn geboren, worden in de neonatale intensive care-afdeling onder observatie gehouden.
Een tijdige behandeling van de aandoening is in dit geval van subprime-belang. Vertraagde corrigerende maatregelen kunnen leiden tot verdere complicaties omdat de organen van de baby verstoken zijn van voldoende zuurstof.
Hierna volgen de beschikbare behandelingen voor baby's met het respiratoire distress-syndroom bij kinderen:
- Surfactantvervangingstherapie : in gevallen waar de baby onvoldoende oppervlakte-actieve stof heeft, geeft deze therapie de oppervlakteactieve stof door een beademingsbuis. Dit zorgt ervoor dat de oppervlakteactieve stof in de longen terechtkomt. Het medicijn komt in poedervorm en wordt aan de baby gegeven door er steriel water aan toe te voegen. Nadat dit is gedaan, wordt de baby door een ventilator geplaatst om extra ademsteun te bieden. Afhankelijk van de ernst van het syndroom, beslist de arts over de frequentie en de duur van deze procedure. Deze therapie is het meest effectief bij het starten gedurende de eerste zes uur na de geboorte.
- Zuurstoftherapie : bij deze therapie wordt zuurstof toegediend aan de organen van het kind. Bij afwezigheid van voldoende zuurstof werken de kritieke organen mogelijk niet goed en daarom wordt een beademingsapparaat gebruikt om zuurstof aan het kind toe te dienen.
- Continue positieve luchtwegdrukbehandeling : bij deze behandeling wordt een continue positieve luchtwegdrukmachine (NCPAP) gebruikt om zuurstof door de neusgaten toe te dienen door een klein masker op de neus te plaatsen. Het kind kan ook een meer invasieve behandeling krijgen waarbij een beademingsapparaat in de luchtpijp wordt geplaatst, die dan voor de baby zal ademen.
De arts kan besluiten medicatie te gebruiken om de pijn te verminderen waarmee het kind te maken krijgt terwijl een van de behandelingen aan de gang is. Raadpleeg uw arts om te begrijpen welke behandeling geschikt is voor uw baby en hoe lang het zal duren voordat het kind herstelt van de aandoening.
Zorg er ook voor dat u de nodige voorzorgsmaatregelen begrijpt die nodig zijn om ervoor te zorgen dat de baby niet lijdt aan repercussies van de aandoening.
het voorkomen
De belangrijkste oorzaak van respiratory distress syndrome bij zuigelingen is een vroeggeboorte. Om RDS bij pasgeborenen te voorkomen, is het belangrijk om maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat de baby op tijd wordt geboren en niet te vroeg.
Het risico van vroegtijdige bevalling kan worden verminderd door tijdens de prenatale zwangerschapsperiode consistente en goede voorzorgsmaatregelen te nemen, gekoppeld aan het niet gebruiken van alcohol, ongeoorloofde drugs en sigaretten tijdens de zwangerschap.
In gevallen waarin voortijdige toediening waarschijnlijk of onvermijdelijk is, kan de arts corticosteroïden aan de moeder toedienen. Dit medicijn is nuttig voor de snellere ontwikkeling van de long en de productie van oppervlakteactieve stoffen die van essentieel belang zijn voor het goed functioneren van de longen van de baby.
Het aanpakken van het neonatale respiratoire distress-syndroom kan een uitdaging zijn voor de ouders. De aandoening vereist dat de baby's onder constant toezicht en zorg staan. Het is belangrijk om uw arts te raadplegen over de noodzakelijke voorzorgsmaatregelen die voor uw baby moeten worden genomen voor de komende jaren na de geboorte. Periodieke lichaamstesten, oogcontrole en gehooronderzoeken samen met logopedie kunnen in de toekomst voor de baby noodzakelijk zijn.