Mijn onverwacht moeilijke reis van het moederschap als alleenstaande moeder
Ik ben een moeder van een 1-jarige babyjongen. Hoezeer ik ook zo enthousiast ben om mijn ervaring voor de eerste keer met jullie te delen, ik voel me even overweldigd om jullie te vertellen dat de reis van mijn moederschap niet zo geweldig was. Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik een verwoestend nieuws over mijn moeder. De artsen diagnosticeerden mijn moeder met een zeer zeldzame FTD-ziekte. Ik was kapot en had alle steun van mijn familie verloren. Toen mijn vervaldatum naderde, voelde ik me steeds depressiever. Ik was mijn beste vriend verloren, mijn moeder. Maar op de een of andere manier verzamelde ik moed in mij. Mijn man speelde er ook een sleutelrol in. Hij werd mijn primaire verzorger en motivator en ik bereidde me mentaal voor op normale bevalling.
Eindelijk kwam het wachten ten einde! Het was de meest gedenkwaardige dag van mijn leven. Ja, ik werd moeder. Ik had ondanks alle verwachtingen een normale bezorging. Die dag kon ik, ondanks al het harde werk dat ik deed, niet eens even slapen. Ik voelde me gezegend maar eenzaam omdat mijn ouders niet bij me waren om deze vreugde te delen. Op dat moment realiseerde ik me niet dat ik een van die over bewuste en overbezorgde ouders zal worden die hun hart uitstorten, zelfs voor de mildste kreet van hun baby. De echte oorlog was nu begonnen. Mijn baby koos ervoor om het monster aller tijden te zijn. Hij had de slechtste koliek. Hij huilde dag en nacht en sliep nauwelijks (en zelden) gedurende enkele uren per dag. Als ik trouw ben aan mijn hart, heb ik niet meer dan een uur of zo de hele dag geslapen gedurende de eerste drie maanden van zijn jeugd. Elke minuut verstrijkte voor mij als geen ander om een ​​helpende hand te bieden of zelfs een advies voor het omgaan met zo'n cruciale periode in mijn leven.
Mijn dagen gingen voorbij door de hele tijd met mijn baby en mezelf te experimenteren. Ik google de hele tijd, zelfs voor de basis, zoals hoe een baby in te zwaaien of hoe hem te laten slapen of hoe hem te laten stoppen met huilen of hoe een baby en al dat spul te masseren. Ik was moe en diepbedroefd maar natuurlijk was opgeven geen optie. Ik besloot alles van het begin af aan te leren. Ik las verschillende blogs, leerde van YouTubers en begon alles te loggen. Mijn zoon was nu 3 maanden oud. Ik groeide hem als een alleenstaande moeder. Ik begon me zelfverzekerd te voelen. Maar dit was niet alles. Ongeveer anderhalve week in zijn derde maand kreeg hij voor het eerst kou. Ik werd woedend en was bang. Niemand was daar om me te vertellen wat goed en slecht is. Ik probeerde wat huismiddeltjes en nam hem mee naar een kinderarts. Deze kou kwam over hem heen en kon nergens snel vertrekken. Na een maand was mijn kalmte voorbij en ik vroeg mijn kinderarts om de tests uit te voeren. En nog een schok kwam mijn kant op, mijn baby kreeg de diagnose longontsteking. Ik raakte in paniek en midden in de nacht vertrok ik van mijn moeders huis (Mumbai) naar mijn inlaws (Pune). Daar ontmoetten we een zeer fijne en gerenommeerde kinderarts. Hij nam de situatie over en verzekerde ons dat alles goed zal komen. Mijn zoon verloor veel gewicht tijdens zijn ziekte en werd erg dun.
Vandaag is hij 13 maanden oud, nog steeds met een gewicht onder het gemiddelde van zijn leeftijdsgroep. Maar door Gods genade is hij een zeer actief kind. Ik ben mijn moeder een maand geleden kwijtgeraakt. Maar ze zal altijd in mijn hart en herinneringen blijven leven. Als ik terugkijk naar de vroege dagen in mijn moederschap, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen. Maar ik ben erg trots op mezelf om elke situatie met geduld en moed aan te pakken. Ik dank God echt om me alle macht te geven. Nu realiseer ik me waarom mensen moeders noemen als superhumans. Ik wil graag al het deel van mijn ervaring en ervaringen met jullie delen in mijn aankomende berichten. Dus houd me alsjeblieft gemotiveerd door je opmerkingen, vragen en vind-ik-leuks.
Disclaimer : de meningen, meningen en standpunten (inclusief inhoud in welke vorm dan ook) die in dit bericht worden uitgedrukt, zijn die van de auteur alleen. De juistheid, volledigheid en geldigheid van verklaringen in dit artikel zijn niet gegarandeerd. Wij aanvaarden geen aansprakelijkheid voor eventuele fouten, weglatingen of voorstellingen. De verantwoordelijkheid voor intellectuele eigendomsrechten van deze inhoud berust bij de auteur en eventuele aansprakelijkheid met betrekking tot inbreuk op intellectuele-eigendomsrechten blijft bij hem / haar.