De behandeling die minder invasief en goedkoper zou kunnen zijn dan IVF
In-vitro fertilisatie (IVF) heeft onvruchtbare paren geholpen om meer dan 35 jaar met hun gezin te beginnen. Maar terwijl de technologie is geëvolueerd, blijft het een duur, invasief proces dat aanzienlijke neveneffecten kan hebben.
Ons team van Wereldn en Belgische medische wetenschappers heeft een onvruchtbaarheidsbehandeling ontwikkeld die zou kunnen resulteren in een eenvoudigere, goedkopere onvruchtbaarheidsbehandeling met minder medicijnen. Onze bevindingen zullen vandaag worden gepresenteerd op de jaarlijkse wetenschappelijke bijeenkomst van de Society for Reproductive Biology.
Het is een vroege dag - en de behandeling zal niet snel worden aangeboden - maar het is een belangrijke vooruitgang in het vruchtbaarheidsonderzoek.
Het IVF-proces
IVF vereist dat vrouwen vruchtbaarheidsmedicijnen nemen, zoals follikelstimulerend hormoon (FSH), om de groei van eieren (eicellen) te stimuleren voordat ze uit de eierstok worden verwijderd. Vrouwen moeten zichzelf dagelijks injecteren twee tot vier weken vóór de eicelverzameling.
Vrouwen moeten tijdens deze periode nauwlettend worden gevolgd met herhaalde bloedonderzoeken en echografie om ervoor te zorgen dat hun eierstokken reageren zoals verwacht.
Het gebruik van IVF-geneesmiddelen voor vruchtbaarheid kan aanzienlijk ongemak veroorzaken, waaronder pijn door herhaalde injecties, opgeblazen gevoel, stemmingswisselingen, misselijkheid, braken en gevoelige borsten. In zeldzame gevallen kunnen de eierstokken te veel reageren, wat leidt tot een noodopname in een ziekenhuis.
De vruchtbaarheid medicijnen zijn ook duur voor patiënten en / of zorgverleners, waaronder Medicare.
Vroege vormen van in vitro rijping
In-vitro rijping (IVM) van oöcyten is een verwante onvruchtbaarheidstechniek, maar het is belangrijk dat het minimale of geen hormoonstimulatie gebruikt. Met behulp van IVM worden eieren opgehaald terwijl ze nog in de onvolgroeide fase verkeren, zonder dat er langdurig medicijngebruik nodig is.
IVM brengt de eieren tot volwassenheid in celcultuur in het laboratorium. Ze worden vervolgens bevrucht en in het laboratorium gekweekt zoals in IVF.
Momenteel ontvangen IVM-patiënten typisch drie dagen hormonen. Maar zelfs dit is misschien niet nodig. In vergevorderde landbouwhuisdieren, waar IVM al tientallen jaren met succes wordt toegepast, ontvangen dieren geen geneesmiddelen.
Omdat vrouwen minder medicijnen krijgen voor IVM, hebben ze ook minder monitoring nodig, wat betekent dat er minder bloedtests en echo's worden uitgevoerd.
Het significante nadeel van IVM in vergelijking met IVF was echter een lager zwangerschapspercentage, waardoor patiënten en artsen IVF prefereerden.
Geavanceerde IVM
Sinds de introductie van IVF in de jaren 70 hebben wetenschappers grote vooruitgang geboekt in ons begrip van hoe een eicel de vroegste stadia van het leven kan ondersteunen. We wisten dat de eierstok en het ei profiteerden van het FSH dat werd gegeven aan vrouwen die IVF ondergingen. Daarom wilden onderzoekers het ei in het lab behandelen in plaats van de vrouwen te behandelen.
Het doel van deze aanpak was om, voor zover mogelijk in het laboratorium, de natuurlijke processen te herstellen die optreden tijdens de eijrijping in de eierstok. Ongeveer tien jaar geleden hebben we een multidisciplinair, multi-nationaal team samengesteld om deze uitdaging aan te gaan.
Eicellen sturen signalen van minieme groeifactoren naar hun naburige verpleegsterscellen en instrueren deze cellen hoe het ei in de eierstok moet worden verzorgd. We ontdekten dat het toevoegen van deze groeifactoren aan eieren tijdens IVM de eikwaliteit verbetert, wat leidt tot embryo's van meer en betere kwaliteit.
Een eiwit-biochemicus in ons team in Adelaide, David Mottershead, ontdekte en maakte vervolgens een belangrijke eicelgroeifactor, cumuline genaamd.
In de eerste experimenten met de behandeling van varkenseieren in het laboratorium hebben we het IVM-proces verbeterd door een combinatie van cumuline en een klein signaalmolecuul, cAMP genaamd, toe te voegen.
We toonden een verbetering van de eikwaliteit en een verdubbeling van de embryo-opbrengst (het aandeel eieren dat tot de embryonale fase overleeft) vergeleken met de bestaande IVM-methode.
Het testen van deze ideeën op menselijke eieren is inherent moeilijk, omdat eieren van jonge vrouwen schaars en waardevol zijn. Om dit te bereiken hebben we ons tot het instituut gewend dat een pionier was in veel van de belangrijkste ontwikkelingen op het gebied van IVF: het universitair ziekenhuis van de Vrije Universiteit Brussel (VUB), UZ Brussel, in België.
In een pre-klinisch onderzoek ontdekten de Belgische onderzoekers Johan Smitz en Michel De Vos dat het toevoegen van cumuline en cAMP aan IVM leidde tot een verbetering van de menselijke eikwaliteit en een 50% toename in embryorendement.
We weten nog niet hoe dit zich zal verhouden tot de slagingspercentages van IVF. De kans op een baby per eicel is 55% bij IVF vergeleken met 41% bij standaard IVM. Door het IVM-proces te verbeteren, kunnen we verwachten dat geavanceerde IVM de effectiviteit van IVF benadert, maar vooral, met het gebruik van minimale medicijnen.
Het verminderen van de behoefte aan medicijnen, bloedonderzoek en echo's tijdens de vruchtbaarheidsbehandeling zal kostenbesparingen opleveren, met name voor Medicare, dat momenteel de meeste rekening daarvoor verdient.
Volgende stappen
Onze geavanceerde IVM-resultaten zijn een vroeg "bewijs van de belangrijkste" bij mensen. Maar er moet nog veel werk worden verzet voordat deze geavanceerde vorm van IVM beschikbaar is.
Er zijn veiligheidsstudies nodig om ervoor te zorgen dat het wijzigen van de rijpingseisen geen nadelige invloed heeft op de gezondheid van nakomelingen op lange termijn.
Dergelijke innovaties moeten ook door de instanties worden goedgekeurd, zoals de Amerikaanse Food and Drug Administration en de Therapeutic Goods Administration (TGA) in World, voordat ze kunnen overgaan tot volledige klinische proeven. Dit kan een langdurig proces zijn.
Deze innovatie, en andere recente ontwikkelingen in IVM, brengen hoop dat we misschien ooit in staat zijn om onvruchtbaarheid te behandelen zonder de noodzaak voor een vrouw om zichzelf enkele weken lang met hoge doses hormonen te injecteren. Dit zou het behandelen van onvruchtbaarheid eenvoudiger, goedkoper, minder ingrijpend en met minder medisch risico.
IVM is ook een belangrijke technologie voor het behoud van vruchtbaarheid voor kankerpatiënten. Jonge vrouwen of meisjes die worden behandeld voor kanker en die hun vruchtbaarheid willen behouden, maar vaak geen tijd hebben om hun eieren te bevriezen, zullen ook profiteren van IVM-innovaties.
Dit artikel verscheen voor het eerst op The Conversation.
