Het instellen van gezonde grenzen voor uw kind - waarom en hoe

Inhoud:

{title}

In dit artikel

  • Waarom is het belangrijk om limieten in te stellen voor kinderen?
  • Tips om grenzen voor kinderen in te stellen
  • Hoe weet u of u grenzen vervaagt als ouder?

Kinderopvoeding psychologie heeft door de jaren heen veel veranderingen ondergaan. Een paar decennia geleden, bijvoorbeeld, namen ouders beslissingen voor hun kinderen. Kinderen in die tijd werden zelfs bestraft. In de afgelopen tijd is het kind-weet-het beste opvoedingsmodel op zijn plaats gekomen, waarbij ouders vaak toestaan ​​dat hun kleintjes zelf kiezen. In theorie is dit een geweldige oefening, maar kinderen kunnen geen juiste beslissingen nemen, en niet altijd. Daarom zou het de plicht van een ouder moeten zijn om hun kinderen te helpen om een ​​richting in het leven te vinden. Je moet je concentreren op het gedrag van je kind en op hun emotionele toestand, omdat niets hun geestelijke gezondheid en gemoedsrust overstijgt. Toch moet je als ouder ervoor zorgen dat je gezonde grenzen stelt aan je kind, waarin hij kan gedijen en leert omgaan met de wereld om hem heen. Dit artikel legt uit hoe grenzen voor kinderen kunnen worden vastgesteld en hoe belangrijk het is om grenzen te stellen.

Waarom is het belangrijk om limieten in te stellen voor kinderen?

Tegenwoordig wordt opgemerkt dat ouders aanzienlijk vrij zijn met hun kinderen, zonder duidelijk afgebakende grenzen. Soms kan dit problematisch zijn. Hieronder vindt u enkele redenen waarom u regels en grenzen voor uw kinderen zou moeten stellen:

1. Het brein van kinderen is niet volledig ontwikkeld

Kinderen hebben prefrontale lobben die niet volledig zijn gevormd. Dit leidt volgens kinderpsychologen tot iets dat bekend staat als 'magisch denken'. Hierdoor kunnen ze in een semi-imaginaire wereld leven, wat betekent dat ze niet in staat zijn om grote beslissingen te nemen, daarom moeten ouders belangrijke beslissingen voor hen nemen. Kinderen onder de acht jaar zijn minder abstract in hun denken, waardoor ze minder geneigd zijn om het beste van twee beslissingen te weten. Dit sluit natuurlijk geen eenvoudige keuzes uit, zoals welke kleding te dragen of welk voedsel te eten. Laat ze dat kiezen.

2. Beperkingen zorgen ervoor dat kinderen zich beschermd voelen

Jonge kinderen gedijen op routine en discipline. Het vastleggen van een vaste tijdlijn voor verschillende activiteiten zal een gevoel van voorspelbaarheid teweegbrengen, wat op zijn beurt onzekerheid en angst kan verminderen. Ja, er zullen dagen zijn dat je kind rebelleert, maar hem laten inzien dat de grenzen die je hebt gesteld voor zijn eigen bestwil zijn. Naarmate hij ouder wordt, zal hij beseffen dat wat je ook doet in zijn beste belang is en hij zich beschermd en gekoesterd zal voelen.

{title}

3. Grenzen onderbreken narcistische neigingen

Het is geen goed idee om uw kind de controle over u te laten krijgen, vooral als het gaat om het nemen van belangrijke beslissingen. Dit geeft ze het gevoel alsof ze het centrum van de wereld zijn en kan leiden tot een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Kinderen moeten het gevoel van teleurstelling en verlies ervaren, zodat zij als volwassene kunnen leren omgaan met deze situaties. Zorg er echter voor dat uw grenzen voor hen niet dictatoriaal of extreem streng zijn, omdat dit in latere jaren tot vertrouwensproblemen kan leiden.

Tips om grenzen voor kinderen in te stellen

Als u zich afvraagt ​​hoe u uw kind grenzen kunt stellen, helpen deze tips u bij het vaststellen van de juiste grenzen:

1. Verwacht niet te veel

Stel limieten in, rekening houdend met de ontwikkelingsfase van uw kind. Peuters vinden bijvoorbeeld overal hun weg, terwijl oudere kinderen kunnen weigeren of redenen voor uw regels kunnen eisen. Bedenk dat het een tijdje duurt voordat ze deze groeifasen doorlopen en stel je regels daarop in.

2. Gebruik een warme en vriendelijke toon

Wees vriendelijk tegen kinderen zonder hen de zin te geven. Als je op een boze toon tegen je kind praat of hem onnodig schreeuwt, zal het hem bang maken of hem nerveus maken en zal hij verplicht zijn om de grenzen te volgen. Bange kinderen zullen instemmen met je grenzen, maar niet gelukkig. Daarom, als je wilt dat je kind de limieten volgt die je voor hem hebt ingesteld, spreek hem dan vriendelijk en vriendelijk aan. Ten eerste, laat hem zich ontspannen en veilig voelen en dan praten.

3. Wees duidelijk in uw aanpak

Gebruik geen woorden die meerdere dingen kunnen betekenen. Vertel uw kind bijvoorbeeld niet dat u niet wilt dat hij iets doet of iets niet specifiek doet. Vertel hem in plaats daarvan zachtjes wat hij doet, waarom het verkeerd, ongepast of gevaarlijk is. Leg dit zachtjes uit en vraag hem om zijn gedrag te veranderen.

{title}

4. Plan van tevoren

Het is belangrijk om van tevoren te plannen, vooral als het gaat om het stellen van limieten voor kleuters. Als ouders moet je je bewust zijn wanneer je kind het meest emotioneel comfortabel is en wanneer en waar hij pietluttig, nerveus of boos begint te worden.

5. Laat uw kind klagen

Uw kind zal altijd klagen over de limieten die u hebt ingesteld. Dit kan niet worden voorkomen. Maar het zal zeker helpen als je reageert op zijn boosaardige toestand met kalmte en begrip in plaats van boos op hem te zijn. Ja, hij zal in het begin klagen, maar later zal hij begrijpen waarom je grenzen hebt gesteld voor hem.

6. Blijft vastbesloten in uw beslissingen

Wijs niet op als je grenzen hebt bepaald voor je kind. Je kind zal aanvankelijk klagen, waardoor je voelt dat je moet opgeven, maar niet. Wees sterk in je beslissingen en onthoud dat je het doet voor de goede toekomst van je kind. Bepaal grenzen, maar verander ze naargelang de omstandigheden.

7. Handhaaf consistente lichaamstaal

Houd uw non-verbale aanwijzingen consistent. Dit is belangrijk om gezag te behouden. In plaats van je kind te intimideren met je lengte en lichaam, hurk je naar beneden tot zijn niveau en behoud je een neutrale gezichtsuitdrukking. Leg hem uit wat de regels zijn die je hem hebt gesteld op een serieuze maar vriendelijke toon en hij zal ze volgen.

8. Geef niet te veel uitleg over de grenzen

Leg het een of twee keer uit, totdat uw kind begrijpt wat u bedoelt. Blijf niet proberen het door zijn hoofd te krijgen, want dit zal jullie allebei ergeren.

9. Laat hem beschermd voelen

Wees er voor je kind wanneer hij je nodig heeft of wanneer je denkt dat hij in gevaar is. Als hij er bijvoorbeeld op staat om over de weg te rennen of probeert bomen te beklimmen, houd zijn hand vast en stop hem om dat te doen. Blijf kalm en onthoud dat je je kind nooit moet aanraken als je woedend bent. Houd bovendien de hoeveelheid geweld in de gaten die u gebruikt, zodat uw kind geen pijn voelt. Het is ook noodzakelijk dat je hem laat gaan zodra hij kalmeert of in staat is om zichzelf aan te pakken.

10. Wees humoristisch

Grappig zijn werkt altijd. Je kunt je grenzen verleggen met liedjes, limericks, rijmpjes, alles dat vermakelijk en grappig klinkt. Gebruik een grappige stem of maak een fictief personage dat eigenlijk de regels maakt in plaats van dat je het doet. Dit kost minder tijd dan andere tactieken zoals het schreeuwen of omkopen van uw kinderen.

Hoe weet u of u grenzen vervaagt als ouder?

Het is mogelijk om je grenzen te vervagen als een ouder. Dit is ongezond voor uw relatie met uw kind, omdat zij u als liefdevol, warm en beschermend moeten zien, maar ook als een gezaghebbende figuur. Hier zijn een paar tekens om in de gaten te houden:

  • Laat uw kleintjes uw persoonlijke ruimte verkennen, of die van u of uw partners. Hierdoor voelen ze zich de hele tijd het centrum van jouw wereld.
  • Je kind niet toestaan ​​dingen te doen waar ze volledig toe in staat zijn. Dit maakt hen afhankelijk van jou voor de meest elementaire dingen.
  • Een emotionele reactie op de uitbarsting van uw kind. Dit kan hem het gevoel geven dat hij niet emotioneel beschikbaar voor je kan zijn.
  • Je kleintje continu ondervragen over alles en nog wat. Dit maakt hem bang voor je en leidt tot wantrouwen.
  • Laat je kind doen wat hij wil, zonder hem te stoppen. Wanneer je dit doet, ziet hij je niet als een autoriteitsfiguur.
  • Je kind meer als een peer dan als een kind behandelen. Dit kan voor korte tijd leuk zijn maar zal tot problemen leiden wanneer je wilt dat hij bepaalde regels volgt.
  • Hem behandelen als een verlengstuk van jezelf, met zijn overwinningen en verliezen die van jou zijn. Dit zet druk op hem om beter te presteren om je te plezieren, waardoor onnodige angst en stress ontstaat.

Kinderen zullen altijd je tolerantie, geduld en stressniveaus verdrukken. Dit is iets dat je volledig onder controle hebt. Begrijp alsjeblieft dat je kind dat meer van zichzelf wil doen, deel uitmaakt van zijn ontwikkelingsfase. Het is aan jou om hem onderweg te begeleiden, zodat hij in zijn leven de juiste keuzes en juiste beslissingen kan nemen. Het kan eenvoudig zijn om uw kind gewoon te laten doen wat hij wil, in plaats van vaste grenzen te stellen. Het is ook gemakkelijk om strenge militaire regels op te leggen aan een kind, zodat hij volledig gehoorzaam is. Maar geen van deze technieken zal van uw kind een gezond of gelukkig individu maken. Het opvoeden van een kind is een dynamisch proces, niet een statisch proces. Je zult in het begin niet alles weten, maar onderweg kun je veel ophalen. Als je eenmaal je grenzen hebt bepaald en je er resoluut aan houdt, zal je kind naar je luisteren en naar je gedrag kijken als iets dat gemodelleerd moet worden.

Vorige Artikel Volgende Artikel

Aanbevelingen Voor Moeders‼