Een verontschuldiging aan mijn moedervrienden
Voor de meeste van mijn jaren '30 was ik een hulpverlener die over de hele wereld aan het werken en reizen was in verschillende landen. Gedurende deze tijd werden veel van mijn vrienden, en mijn broers en zussen, ouders - een gebeurtenis waar ik me in verheugde, en op uitstapjes naar huis was ik altijd opgewonden om naar binnen te komen voor een bezoek aan koetjes en kalfjes over hun baby's. Maar het kwam niet echt bij me op hoe ik je het beste kon helpen.
Tien jaar snel vooruitspoelen en nog steeds een toegewijde tante, ik ben nu ook zelf een moeder. Terwijl ik op de bank zit en (weer) borstvoeding geef om te ontdekken wat voor mij een nieuwe realiteit is, maar voor mijn vrienden een heel vertrouwd gebied, heb ik een paar onthullingen gehad over hoe ik me tien jaar geleden heb gedragen.
Ik dacht toen dat alles in orde was, maar nu ik zelf moeder ben, ben ik me bewust geworden hoe weinig ik begreep waar je doorheen ging. Ik hoop dat mijn vrienden me vergeven, omdat ik heel hard heb geprobeerd om mee te voelen, maar voor de volgende dingen vind ik het vooral jammer.
Ik had geen idee hoe moe je was
Toen ik de drempels van mijn vrienden opende met verhalen uit het veld of exotische vakanties, had ik gehoopt dat ik vermaakte. Ik heb waarschijnlijk de glazige blik in je ogen niet opgemerkt die op ernstige slaapgebrek wees. Ik was waarschijnlijk ook jet-lagged, maar ik hoefde niet voor een klein persoon te zorgen en mijn enige aanstaande beslissing was of ik een stoel met een raam of een gangpad in het vliegtuig naar mijn volgende werkstation nodig had.
Dus bedankt voor het verdragen van mijn eindeloze verhalen - maar waarom zei je niet dat ik de afwas moest doen terwijl ik praatte of zelfs de baby vasthield zodat je kon douchen?
Hoe heb je niet gelachen toen ik zei dat ik 'druk' was?
Al je werk inpassen in een vierentwintiguurs dag is onmogelijk. Ik weet dat babykleertjes klein zijn, maar de veranderingen zijn eindeloos, de wasstapels omhoog en kleine ballen stof drijven als toendra over de vloer. Trek uren af ​​om te eten, een baby in slaap te wiegen en een kat te dutten en ik bereken dat je nog ongeveer vijf uur over hebt. Ik ben verbaasd dat je me zelfs kunt inplannen. Nog erger als ik ooit klaagde dat ik 'druk' was in mijn dagelijkse baan - hoe heb je je ogen niet laten rollen en me je app voor het volgen van borstvoeding laten zien om uit te leggen wat drukte eigenlijk betekende?
Als ik ooit te laat kwam voor een inhalen, vergeef me dan alstublieft
Toe te voegen aan de vernedering van het denken dat ik bezig was, ik hoop dat ik je nooit heb laten wachten op een koffie of lunch. Nu weet ik dat zelfs 10 minuten kostbaar is, en als u geconfronteerd wordt met vertragingen, verdwijnt er een voeder / boeren / slaapritme uit het raam.
In mijn dertiger jaren zou ik happy hour een dringende deadline of een restaurantboeking als een onmisbare afspraak hebben beschouwd. Niets is vergelijkbaar met de oorverdovende kreten van een hongerige pasgeborene die tien minuten is blijven wachten. Als ik hier ooit de oorzaak van was, spijt het mij.
Waarom heb je me niet verteld dat een pasgeborene in slaap viel, herdefinieert 'moeilijk'?
Ik ben in moeilijke omstandigheden in moeilijke situaties geweest. Ik woonde in een tent in Zuid-Soedan, waar ik vier jaar woonde en werkte. Ik heb bezoeken gebracht aan migranten in detentiecentra in Libië, heb tijd doorgebracht met Syrische vluchtelingen en overwoog de bootreis naar Europa vanuit Turkije te maken en pleitte voor de rechten van vluchtelingen, ondanks het wereldwijde harde beleid.
Ik dacht dat dit allemaal behoorlijk lastig was totdat ik een baby in slaap moest wiegen. Niet het juiste slaapliedje zingen is erger dan mijn grootste diplomatieke faux pas - en ik heb er een paar gehad. Nu begrijp ik waarom je soms nooit terugkwam toen je zei: "Ik ga de baby gewoon in slaap brengen".
Hoe ik het anders had gedaan wetende wat ik nu weet
Voor mensen van wie de vrienden nieuwe moeders zijn geworden, is mijn advies om zo behulpzaam mogelijk te zijn, zelfs als dat betekent dat je opdringerig bent. Ik had onlangs een vriend erop staan ​​om mijn afwas te doen en een maaltijd mee te brengen, waar ik nooit om had gevraagd, maar het maakte een groot verschil uit voor mijn dag. Ook uiting geven aan uw plezier in een pasgeboren baby door een bezoek, oproep of WhatsApp-bericht - hoe kort ook - kan helpen de mist van een nieuwe moeder op een slechte dag op te heffen.
Aan mijn vrienden, ben ik blij dat je nu deel hebt aan mijn geluk als moeder en ik ben dankbaar voor al je advies, tips en empathie. Het feit dat we allemaal nog steeds vrienden zijn, toont aan dat vriendschap alles overtreft, in welke fase van het leven je ook bent.
Hoewel ik stiekem hoop dat je kinderen nu wat volwassener zijn dan de mijne, ben je tijdens een of ander chique happy hour te lachen om mijn verandering in omstandigheden.