Nierstenen bij kinderen

Inhoud:

In dit artikel

• Wat zijn nierstenen?
• Hoe ontwikkelen nierstenen zich?
• Hoe vaak komen nierstenen voor bij kinderen?
• Soorten nierstenen
• Wat veroorzaakt nierstenen bij kinderen?
• Niersteentekens en -symptomen bij kinderen
• Hoe wordt niersteen gediagnosticeerd in een kind?
• Risico's
• Behandeling
• Huismiddeltjes
• Hoe voorkom je dat je kind nierstenen ontwikkelt?

Urolithiasis of nephrolithiasis, algemeen bekend als nierstenen, komen zelden voor bij kinderen. Nierstenen veroorzaken ondraaglijke pijn bij kinderen en ouders hebben de neiging om in paniek te raken en hulpeloos te worden.

Wat zijn nierstenen?

De verzameling van sommige materialen, zoals mineralen en zure zouten, vormen kleine steenachtige structuren in de urinewegen. Deze stenen blokkeren de vrije stroom van urine waardoor pijn ontstaat. Hoewel nierstenen zeldzaam zijn bij kinderen, groeit het aantal gevallen waarin kinderen stenen ontwikkelen. Over het algemeen herstellen kinderen zonder toekomstige complicaties. Als nierstenen echter niet op tijd worden behandeld, kan dit nierproblemen veroorzaken.

Hoe ontwikkelen nierstenen zich?

De urinewegen bestaan ​​uit twee nieren, urineleiders, een blaas en de urethra. De urine bevat stoffen zoals calcium, cysteïne, oxalaat en urinezuur. Wanneer het niveau van deze stoffen hoger is, kristalliseren ze. Als deze kristallen klein zijn, verplaatsen ze zich in de urinewegen en komen ze via de urine uit het lichaam. Als ze niet worden doorgespoeld, rusten ze op de nier en nemen ze in omvang toe. Naarmate de maat groter wordt, veroorzaakt het pijn en soms blokkeert het de urinestroom. Stenen die kleiner zijn dan 0, 2 inch kunnen gemakkelijk passeren.

Hoe vaak komen nierstenen voor bij kinderen?

De kans dat nierstenen zich ontwikkelen bij volwassenen is hoger dan bij kinderen. Typisch, de meeste kinderen met nierstenen hebben een bestaande medische aandoening, die de kans vergroot dat ze nierstenen ontwikkelen.

Soorten nierstenen

Er zijn vier soorten nierstenen, namelijk:

1. Calciumstenen

Deze stenen zijn het meest voorkomende type onder de vier. Er zijn twee soorten calciumstenen:

• Calciumoxalaat - een combinatie van calcium en oxalaat
• Calciumfosfaat - een combinatie van calcium en fosfaat

2. Cystine Stones

Deze stenen zijn zeldzaam en komen voor door genetische aandoeningen. Cystine is een chemische stof die het lichaam van nature maakt. Bij mensen met genetische aandoeningen lekt cysteïne via de nieren in de urine.

3. Uric Acid Stones

Als de urine zuur is, bestaat er kans op het ontwikkelen van urinezuurstenen. Deze stenen kunnen worden gevormd door het zuur zelf of door zichzelf te combineren met calcium.

4. Struvietstenen

Deze stenen ontwikkelen zich bij mensen met terugkerende urineweginfecties. In sommige urineweginfecties (UTI), maken bacteriën ammoniak. De ammoniak in de urine kan steenvorming veroorzaken. Deze stenen zijn opgebouwd uit fosfaat, ammonium en magnesium.

Wat veroorzaakt nierstenen bij kinderen?

Hieronder volgen enkele van de oorzaken van het ontwikkelen van nierstenen:

• Hoger mineraalgehalte in de urine.
• Sterk geconcentreerde urine, waarbij het watergehalte laag is en het mineraalgehalte hoog is.
• Minder wateropname of uitdroging.
• Sommige stenen ontwikkelen zich door genetische aandoeningen. Hoewel deze gevallen zeldzaam zijn, leiden aangeboren stofwisselingsproblemen tot steenvorming. Het lichaam maakt stenen vanwege bepaalde genetische aandoeningen.
• Een familiegeschiedenis van nierstenen.
• Defecten in de urinewegen of persistente UTI.
• Obesitas en verminderde activiteit.
• Een dieet met veel natrium, eiwitten of beide.

In sommige gevallen zijn de oorzaken voor het ontwikkelen van nierstenen onbekend.

Niersteentekens en -symptomen bij kinderen

Hieronder volgen enkele veelvoorkomende symptomen

• Buik- of rugpijn
• Hematurie of bloed in de urine
• Frequent urineren
• Misselijkheid of braken
• De urgentie om te plassen
• Terugkerende UTI of urineweginfecties die gedurende langere perioden bestaan
• Koorts

Hoe wordt niersteen gediagnosticeerd in een kind?

Om de aanwezigheid van nierstenen vast te stellen en kinderen te behandelen, adviseren artsen een uitgebreide diagnose. Meestal omvat een volledige diagnose:

• De medische geschiedenis van het kind begrijpen
• Fysiek het kind onderzoeken
• Labo en imaging-tests uitvoeren

Medische geschiedenis

De eerste stap bij het stellen van diagnoses is het begrijpen van de medische geschiedenis van uw kind. Dit helpt de arts bij het begrijpen of er een familiegeschiedenis van nierstenen of een andere genetische aandoening is die de oorzaak kan zijn. Eerdere aandoeningen en behandelingen geven artsen een duidelijk beeld van de gezondheidstoestand van het kind.

Fysiek onderzoek

Typisch onderzoeken een pediatrische uroloog en een pediatrische nefroloog uw kind fysiek en bespreken ook de gezondheid van het kind en de voedingsinname, met name vocht. Als het je lukt om een ​​steen te verzamelen die tijdens het urineren is uitgestorven, onderzoekt de arts deze en stuurt deze naar het laboratorium voor het uitvoeren van verdere tests.

Lab en beeldvormingstests

Artsen bevelen een aantal laboratoriumtesten aan om verschillende aspecten van de nierstenen te diagnosticeren. Hieronder volgen enkele van de tests:

• Urine- en bloedtesten - Urine-analyse is belangrijk om de factoren te bepalen die tot steenvorming leiden. Hoge calciumspiegels in de urine kunnen bijvoorbeeld stenen veroorzaken. Bloedonderzoek wordt gebruikt om andere risicofactoren te identificeren die de oorzaak kunnen zijn of mogelijk van invloed kunnen zijn op het kind.
• Genetische testen - Omdat sommige genetische aandoeningen nierstenen kunnen veroorzaken, worden genetische tests uitgevoerd om de risicofactoren te evalueren en te bepalen.
• Scantests - Artsen onderzoeken de urinewegen op nierstenen door een echoscopie uit te voeren. Als de echografische resultaten onvoldoende zijn, wordt een computertomografie (CT-scan) uitgevoerd. Soms wordt ook een röntgenfoto gemaakt.
• Beeldvormingstests - Beeldvormingstests worden gebruikt om de exacte grootte en de exacte locatie van de steen te bepalen, wat nuttig is tijdens de behandeling.
• Andere tests - Het bepalen van de chemische samenstelling van de steen, als deze tijdens het urineren is verzameld, kan helpen bij het identificeren van het steentype. Het helpt ook bij het analyseren van de oorzaken van de steenvorming.

Risico's

Hieronder volgen enkele van de factoren die het risico op het ontwikkelen van nierstenen bij kinderen verhogen:

• Als het kind in het verleden nierstenen heeft, bestaat de kans dat het weer voorkomt.
• De vochtinname door een kind beïnvloedt direct de urinevorming. Het drinken van minder water of andere vloeistoffen leidt tot minder urinevorming, wat het risico op het ontwikkelen van stenen verhoogt.
• Diëten met weinig koolhydraten staan ​​bekend als ketogene diëten. Het volgen van dit dieet verhoogt het risico op niersteenvorming.
• Kinderen met cystic fibrosis lopen een groter risico om stenen te ontwikkelen.
• Afwijkingen in de nieren, urineleiders of blaas sinds de geboorte verhogen het risico op het ontwikkelen van nierstenen.
• Het gebruik van sommige geneesmiddelen draagt ​​bij aan de vorming van steen in de urine. Bijvoorbeeld,
  • furosemide (Lasix)
  • acetazolamide (Diamox)
  • allopurinol (Aloprim, Zyloprim)
• Zeldzame genetische aandoeningen die worden geërfd van de ouders of van de familie, kunnen het risico van een kind om nierstenen te ontwikkelen, verhogen.
• Complicaties van nierstenen bij kinderen kunnen optreden als gevolg van verhoogde intestinale oxalaatabsorptie (Inflammatory bowel disease), die het oxalaatniveau in de urine beïnvloedt.

Behandeling

Enkele van de volgende behandelingen worden gebruikt om de stenen te verwijderen:

• Extracorporale schokgolf Lithotripsie (ESWL) is een van de gebruikelijke behandelingsmethoden bij kinderen. Een lithotripter wordt gebruikt om akoestische schokgolven door de huid te sturen om de stenen te verpletteren. Deze stenen kunnen gemakkelijk door de urinewegen bewegen en het lichaam verlaten. ESWL heeft geen incisies nodig maar wordt uitgevoerd onder narcose.

• Ureterstent is vereist als er een verstopping in de urineleider is of als de urineleider smaller wordt. De ureter is een buis die urine vanuit de nier naar de blaas transporteert. Een stent is een zachte buis die in de ureter wordt geplaatst om de urinestroom te bevorderen. Een kind met een stent kan zich verplaatsen, maar vermijdt zware activiteiten.

• Percutane Nephrolithotripsy (PCNL) heeft de voorkeur voor de behandeling van grote nierstenen. Bij deze methode passeert een buis een incisie in de rug van het kind. De buis wordt in de nier gestoken en de arts gebruikt de nefroscoop om de stenen te lokaliseren en te verwijderen.

• Nephrostomy Tube Procedure voor nierstenen maakt gebruik van een buisje om de urine af te tappen. Als de niersteen de urineafvoer blokkeert, wordt deze buis gebruikt, zodat schade aan de nieren en infecties kan worden tegengegaan. In deze procedure wordt een externe zak gebruikt om de urine af te tappen.

• Ureteroscopie gebruikt een kleine reikwijdte, die via de urethra in de urineblaas en vervolgens in de urineleiders en nieren wordt gestuurd. Camera's die aan de scoop zijn bevestigd, helpen artsen stenen te lokaliseren en te verwijderen met behulp van verschillende instrumenten.

Huismiddeltjes

Hier volgen enkele huismiddeltjes:

• Het verhogen van de vloeistofinname helpt bij het verhogen van de urinevorming en het verminderen van de hoeveelheden minerale componenten die stenen vormen.
• Van basilicum is bekend dat het helpt bij het stabiliseren van de urinezuurspiegels. Dit kan niersteenvorming voorkomen. Het heeft ook azijnzuur, dat helpt bij het oplossen van sommige stenen.
• De antioxiderende eigenschappen van granaatappel kunnen de kans op het ontwikkelen van stenen verkleinen.

Hoe voorkom je dat je kind nierstenen ontwikkelt?

Na het behandelen van de nierstenen, kun je je afvragen: "Kunnen kinderen weer nierstenen krijgen?" Kinderen met een geschiedenis van nierstenen hebben een kans om het weer te ontwikkelen. De voorzorgsmaatregelen kunnen echter worden genomen om de kansen te minimaliseren:

• Drinkwater is de beste oplossing.
• Bovendien is continue bewaking om de aanwezigheid van nieuwe stenen te bepalen nuttig.

Nieren zijn belangrijke organen en schade aan het dier kan schadelijk zijn. Hoewel nierstenen bij kinderen ongewoon zijn, is het altijd beter om voorzorgsmaatregelen te nemen, waar nodig.

Lees ook: Urineweginfecties bij kinderen