Ter verdediging van het delen van babyfoto's op Facebook

Inhoud:

{title} Facebook mama baby

Vanmorgen hoorde ik een gesprek in een café tussen twee mensen die de verandering in hun Facebook-feeds betreurden van dronken huisfeestfoto's tot babyfoto's. Het is een veel voorkomende, nu clichématige klacht over de sociale-mediasite - het heeft zelfs geleid tot de oprichting van Unbaby Me, een webtool die babyfoto's op Facebook vervangt door foto's van katten en zonsondergangen.

Ik weet dat de laatste jaren mijn eigen newsfeed is veranderd van het documenteren van feesten naar het ouderschap, mijn man en ik worden onderdeel van de set voor het plaatsen van foto's voor baby's. Wat betreft de foto's van de baby's van mijn vrienden en familieleden? Ik wist dat ik opgewonden zou zijn om ze te zien, maar ik besefte niet hoe mijn vingers zouden kriebelen om de pasgeborenen van mijn liefste vrienden vast te houden en te knijpen, om hun mollige dijen te kietelen bij het achtervolgen van giechelen. Ik was verrast door hoeveel ik van hun foto-updates zou genieten, vooral degenen die interstaten en overzees leven. Ik vind het gewoon leuk om hun foto's te zien, kijkend hoe hun baby's zich ontwikkelen en uitgroeien tot kleine mensen.

  • Foto van baby met geboorteafwijking verbannen op Facebook
  • Vrouw deelt thuisbevalling op Twitter, Facebook
  • Logisch natuurlijk. Ik ben dol op mijn vrienden, de mensen die ik heb verzameld van basisschool, middelbare school en universiteit, van vrijetijdsbesteding en fulltime banen. Kijken hoe ze ouders worden en de functies van hun kinderen doorzoeken op sporen van de mensen van wie ik houd, vind ik overweldigend speciaal.

    Als een vriend van school, iemand met wie ik jarenlang niet heb gesproken, een foto van haar pasgeboren baby-meisje post, herinner ik me dat ik met haar in de PE-klas zat en dat ze me plaagde over mijn "ballistische" loop. En ik denk aan het geluk van haar dochter om zo'n coole moeder te hebben en vraag me af of ze net zo sportief zal zijn als haar moeder. En als ze ook een droog gevoel voor humor heeft.

    Een andere vriendin heeft een foto van zichzelf gepost met haar zoon als een koala tegen haar borst geklemd. Haar laatste paar jaar waren gemarmerd van verdriet en het licht in haar ogen bracht tranen naar de mijne. Ik zie glimpen van de innig gemiste oudere zus van haar baby in zijn lieve en mollige gezicht. Elke foto die ze plaatst trekt aan mijn hart; het bezoeken ervan vult het.

    Er zijn foto's van mijn nieuwe nichtje, die in Brisbane woont en die ik maar één keer heb ontmoet, en die van mijn schoonzus, een van de mooiste moeders die ik ken, die haar drie kinderen knaagt met een glimlach die zegt: "Ik ben uitzinnig uitgeput, maar zo, zo gelukkig."

    Dan zijn er de foto's van de babyjongen van mijn beste vriend die er een week net zo uitziet als haar, en de volgende zoals zijn prachtige vader - hij is een schattige kleine kameleon en de perfecte mix van hun kalme en brutale persoonlijkheden.

    Ik ben dol op het zien van de foto's omdat achter hen allemaal een verhaal zit. Er is liefde en verlies. Er is succes na miskramen en onvruchtbaarheid, grijns die zegt "het is eindelijk onze beurt." Er is triomf na verlammende postnatale depressie en angst. Er is die brede glimlach die een moeder heeft geholpen om een ​​dag zonder grizzly te worden. En trots op mijlpalen als zitten, lopen of gewoon een schattig klein mensje maken.

    Ik vind het ook leuk om de foto's te zien omdat ze me terugvoeren naar mijlpalen uit het verleden en me inzicht geven in de toekomst. Babyaankondigingen doen me denken aan de eerste keer dat ik mijn zoon vasthield, de vlaag en chaos van bezoekers en smsjes in de kostbare uren en dagen na zijn geboorte. De vader met foto's van baby's, de met chocolade bedekte foto's van Pasen, de eerste dag van school, het eerste knipbeurten. Allemaal gekoesterde, trotse momenten, die alles catalogiseren waar het leven met een kind om draait.

    Dus, mijn vrienden, blijf die babyfoto's posten - het mooie, het grappige en het belachelijke. Blijf de rotzooi delen en de magie die ouderschap is. Ik hou ervan om je baby's te zien groeien en de vreugde (en ontreddering) te zien die ze in je leven brengen.

    En voor degenen die last hebben van de foto's van de baby: blijf gewoon scrollen. Leuke kittenfoto's, als dat meer naar jouw smaak is, zijn nooit ver weg.

    Vorige Artikel Volgende Artikel

    Aanbevelingen Voor Moeders‼