VAE's 'Breastfeeding Law' niet zo zwart en wit als het eerst lijkt
borstvoeding
Een zwangere Dubai gevestigde Aussie expat somt een deel van de lokale reactie op de omstreden nieuwe borstvoeding wetgeving van de Emiraten.
De Verenigde Arabische Emiraten hebben recentelijk een controversieel nieuw stuk wetgeving aangenomen dat 'de borstvoedingswet' wordt genoemd. Zoals gemeld op de dag dat de wetgeving werd aangenomen, maakt de nieuwe clausule in de Child Rights-wet borstvoeding tot een "plicht, geen optie, voor moeders met een handicap".
In de weken nadat het debat in de Federale Nationale Raad van de VAE (FNC) was afgesloten, was het debat in verschillende hoeken van de lokale en internationale gemeenschap intens.
Ik heb een grote interesse in het onderwerp - niet alleen omdat ik een expat ben die de afgelopen vijf jaar in de VAE woonde, maar omdat ik ook mijn eerste kind verwacht en later dit jaar in Dubai zal bevallen.
De essentie van de wetgeving is dat kinderen in de VAE nu wettelijk het recht hebben om moedermelk te krijgen tot de leeftijd van twee, dus moeders zijn nu wettelijk verplicht hun kinderen borstvoeding te geven, tenzij ze dat niet kunnen.
Hoe dat 'vermogen' wordt gedefinieerd of wettelijk is bewezen, is onduidelijk; hoe het kon of zou worden gecontroleerd, is niet duidelijk. Veel van de praktische aspecten zijn in feite niet duidelijk.
De voorzieningen voor zwangerschapsverlof zijn hier bijvoorbeeld de gevaarlijkste ter wereld. Vrouwen die in de particuliere sector werken, hebben slechts recht op 45 kalenderdagen zwangerschapsverlof. Ze kunnen meer, onbetaald krijgen als ze een medische aandoening hebben, ondersteund door een doktersverklaring, die ze ongeschikt acht voor werk (waar elke werknemer recht op heeft, behalve dat ze in de meeste omstandigheden salaris ontvangen voor ziektedagen). Maar veel buitenlandse bedrijven erkennen de waarde van het zorgen voor de moeders van hun personeel en geven hen vrijwillig meer betaalde tijd om zich te binden en te recupereren.
Werkmoeders in de Verenigde Arabische Emiraten hebben ook recht op twee 'verpleegpauzes' per dag, van 30 minuten elk, totdat hun bub 18 maanden oud is. Inconsistenties in tijdschema's terzijde, met Dubai-verkeer, het is twijfelachtig dat veel moeders het in die tijd zelfs thuis en terug kunnen halen, laat staan hun kind te voeden. Maar het helpt moeders die uitdrukken, als er faciliteiten voor hen zijn om dit op het werk te doen.
Verschillende FNC-vertegenwoordigers probeerden deze praktische overwegingen op te nemen in het driedaagse debat, aldus The National . Maar die aspecten werden afgedaan als zaken die alleen werkende moeders betroffen, niet thuisblijvers, dus scheidden ze hen van de discussie over de rechten van het kind. Ze hebben wel gezegd dat ze op een later tijdstip zouden worden overwogen, in de context van het arbeidsrecht.
In hun discussies probeerden ze ook de grijze gebieden te verduidelijken van wat velen in de media van de wereld zien als een zwart-wit kwestie.
In het FNC-debat op 17 december verklaarde The National, Ajman-vertegenwoordiger Ahmed Al Shamsi: "wetten gaan niet alleen over boetes en straffen".
Zijn collega, Sultan Al Sammahi, probeerde duidelijk te maken dat het niet actief gecontroleerd zou worden, maar zou worden toegepast waar er andere overtredingen zijn (misschien met betrekking tot verwaarlozing of misbruik). Hij vergeleek het met de wet op de veiligheidsgordel, die niet actief gecontroleerd wordt, maar geïmplementeerd wordt om afschrikwekkend te werken.
"Met de rijwet moet je je gordel om hebben, " zei hij, "maar dat betekent niet dat iedereen het doet. Als ze worden gepakt, krijgen ze een boete. Het zal hiermee hetzelfde zijn. Als er iets is, moedigt de wet borstvoeding aan. '
"Borstvoeding is niet alleen het geven van een kind melk, het is een relatie tussen een moeder en een kind, " zei Al Shamsi.
Op deze manier missen veel van de internationale mediaberichten zonder de culturele context verschillende punten - zoals het belang van de wetgeving vormt het een klein deel van.
De 'Breastfeeding Law' is slechts een van de clausules in de nieuwe wet op kinderrechten. Overigens heette dit oorspronkelijk 'Wadeema's Law', ter nagedachtenis aan een achtjarig meisje dat in 2012 woest geslagen en doodgemarteld werd door haar dronken, gedrogeerde vader die haar later in de woestijn begroef. (Zijn doodvonnis werd omgezet in levenslange gevangenisstraf in hoger beroep, als je je afvroeg.)
Deze uitgebreide wet is gebaseerd op zowel de religieuze Shari'a-wet als het VN-handvest over de rechten van het kind. Het behandelt zaken als voogdij, kinderopvang, medische voorzieningen en het recht van een kind op een relatie met beide ouders. Het verbiedt seksuele delinquenten die met of in de buurt van kinderen werken. Als een politieke reactie op de dood van Wadeema, is de verankering van kinderrechten in de wetgeving van de VAE overweldigend goed ontvangen.
Als een van de clausules, toegevoegd in de laatste weken voordat de wet verstreek, kan de wet op het geven van borstvoeding zeker als onhandig worden beschouwd, zoals veel overheidsbeleid van de VAE, dat vaak op het moment wordt afgekondigd en later wordt gladgestreken. De 'geest van de wet' krijgt veel meer relevantie in Arabische culturen, op manieren die vaak alleen vanuit een westers perspectief als 'grijze gebieden' worden beschouwd.
Die geest - de intentie van de wet - is om borstvoeding aan te moedigen, zelfs als dat niet bijzonder goed gearticuleerd is.
Ondersteuningsteams van lokale moeders, zoals Out of the Blues, en internationale, zoals La Leche League, hebben die intentie erkend, maar velen hebben ook gezegd dat de FNC beter had kunnen doen in het aanbieden van onderwijs en ondersteuning aan nieuwe moeders, en dat de dreiging van vervolging zou op een toch al stressvol punt meer druk uitoefenen.
De zaak die met name Westerse expats blijft betwisten, is dat het nu officieel wordt erkend als het recht van een kind in plaats van de keuze van een moeder om borstvoeding te geven. Dit is een voorbeeld van het grote verschil tussen leven in een democratische of seculiere samenleving en kiezen om je expat-familie te baseren op een absolute monarchie onder de shari'a-wet.
Medio 2013 waren er volgens de Worldn Consul-General in Dubai ongeveer 15.000 Worldn-expats die de keuze maakten om in de VAE te gaan wonen.
Het leven in de VAE biedt ons op veel gebieden veel vrijheden, maar wordt nog steeds beheerst door presidentiële en koninklijke besluiten. Het volgt de religieuze wet, zoals vastgelegd in de Heilige Koran, inclusief het deel waarin staat dat het ideaal is voor kinderen om borstvoeding te krijgen tot de leeftijd van twee; minder is ten nadele van het kind, meer ten nadele van de moeder.
Als expats wordt ons niet gevraagd akkoord te gaan met hun wetgeving, maar van hen wordt verwacht dat ze zich eraan houden. We hoeven niet ver te zoeken naar andere voorbeelden van wetten die anders, strenger, extremer, minder vergevingsgezind zijn dan de wetten thuis. Maar we wegen de voor- en nadelen af, we kiezen ervoor om hier te wonen, we worden verwelkomd als gasten en we hebben altijd de vrijheid om te vertrekken.
Dus als ik later dit jaar ga bevallen, hoop ik dat ik het geluk heb dat ik met succes kan borstvoeding geven en me niet hoef af te vragen welke extra gevolgen een 'onvermogen' zou hebben.